වැටත් නියරත් ගොයම් කා නම් ?

“මල් කියන්නෙ කාට කාට

ළමයින්ටයි පාට පාට "
මල් වගේ පුංචි ළමයින්ට අපි හැමෝම ආසයි. එයලගෙ අව්‍යාජ කිරි හිනාව දකින්න අපි කැමතියි. ඒ වගේම තමයි එයාල කිසිදෙයක් නොදන්න මේ සමාජයට අනුයෝජනය වෙන්නෙ ආරය සහ පරිසරය කියන මූලික කරුණු මත. ඒ කියන්නෙ දෙමව්පියන් සහ පරම්පරාවෙන් දරුවාට උරුම වන දේවල් සහ ඔහු ජීවත් වන පරිසරය හෙවත් සමාජ වටපිටාව. ඉතින් මේ විදියට සමාජයට දායාද වන දරුවන් ආරක්ෂා  කිරීමේ වගකීම පැවරෙන්නේ ඔව්න්ගේ දෙමාපියන්ට හා සාමාජයේ සියලු දෙනාට. ඉතින් මේ වගකිවයුත්තන්ගේන් ඒ කාර්‍ය නිසියාකාරව ඉටුවෙනවාද?

මල් වගේ පුංචි ළමයි සතුටින් ඉන්න නම් ඔව්න්ගේ කායික හා මානසික සෞඛ්‍ය  යහපත් අන්දමින් පවත්වාගෙන යා යුතුය. දරුවෙකුට බිලිදු වියේ සිටම මව් කිරි ලැබීම අනිවාර්යය. නමුත් වර්තමානයේ මව්වරුන් කර්ය බහුල නිසා මව් කිරි වෙනුවට පිටි කිරි වර්ග භාවිතයත්, සමබල ආහාර වේලක් වෙනුවට පාන්, බනිස්, නූඩ්ල්ස් රසකාරක යෙදූ පැණි බීම  වැනි වැනි කෘතිම ආහාර වරුවන්ට ලබා දීම නිසා දරුවන්ගේ කායික සෞඛ්‍ය පිරිහෙමින් පවතී. මේ සදහා වගකිව යුත්තේ දරුවන්ගේ සමීපතමයන් වන දෙමාපියන් නොවේද.

ඒ වගේම තමයි දරුවන්ගේ මානසික සෞඛ්‍යය යහපත් අන්දමින් පවත්වාගෙන යාමද වැදගත් කරුණකි. ඔවුනට තමන්ගේ ළමා ලෝකය නිදහසේ අත්විදින්නට ඉඩකඩ සලසා දිය යුතුය. පාසලෙන් අමතර පන්තියටත්, අමතර පන්තියෙන් නිවසට පැමිනි මොහොතේ පටන් රෑ නින්දට යන තුරුම පැවරුම් හා අභ්‍යාස කිරීමටත් දරුවන්ට සිදුවී තිබේ. ඔවුනට දුව පැන ඇවිදින්නට හෝ වර්තමාන නිවාස තුල ඉඩ කඩ නැති වීමද අභාග්‍යකි. මේ පිලිබඳ දෙමව්පියන් වගකිව යුතුය. තවද කුඩා දරුවන්ට උචිත පරිදි මේ අධ්‍යාපන සැලසුම් සැකසීම රජයේ හා සමාජ බලධාරීන්ගේ ද වගකීමකි.

ඉතින් මා මෙම කතාබහෙන් අවධාරණය කරන්නේ දරුවන්ට ආරක්ෂාව ලැබිය යුතු පාර්ශවයන්ගෙන් ඒ කටයුත්ත නිසියාකාරව ඉටු නොවන බව පෙන්වා දීමයි. ඔවුන් ආරක්ෂා කල යුතු සියලු බලවේග විසින්ම ඔවුන්ගේ එම අයිතිවාසිකම උල්ලංඝනය කිරීම කේදවාචකයකි. එසේ වීම මගින් අතෘප්තිකර මානසිකත්වයන්ගෙන් යුතු දරුවන් බිහි වීම හා සම්ප්‍රදායෙන් බැහැර වූ ක්‍රියාකාරිත්වන් ඇති පුද්ගලයන් ඉදිරි සමාජය භාර ගැනීමයි. එය මේ පවතින තත්ත්වයට වඩා භයානක බව අපට හැගෙන විට වැරදි නිවැරැදි කිරීමට තරම් හැකියාවක් නොතිබේවි. ඒ නිසා අද පටන් කුඩා දරුවන් සම්බන්ද කරුනු වලදී දෙවරක් සිතා කටයුතු කිරීම අගනේය.